WATER in de MISWIJN

Het gemeentebestuur en de kerkfabrieken zitten zelden op dezelfde golflengte. Of het nu gaat over de pastorie in Bunsbeek, de gronden in het Baekveld of de pastorie van Glabbeek, telkens gaan de verwijten heen en weer. In zo’n klimaat tot een goed gesprek komen over de noodzakelijke herbestemming van de parochiekerken is niet gemakkelijk.

Het immobilisme van de kerkfabrieken roept vraagtekens op. Intern werd afgesproken om in iedere deelgemeente overleg te plegen met de inwoners. In Wever werd prompt een gespreksavond georganiseerd en ook schriftelijk kon men voorstellen formuleren. N-VA en CD&V waren aanwezig, de meerderheid stuurde haar kat. Van de andere parochies vernamen wij nog niets en zo is er weer een jaar voorbij.

Nochtans kan het zo niet verder. Zes kerken onderhouden is niet langer houdbaar. We verwezen reeds naar de onlogische beslissing om voor de St. Catharinakerk van Zuurbemde een renovatie te plannen zonder herbestemming. Deze renovatie werd begroot op 700.000 euro. Het gaat hier om gemeenschapsgeld en zonder herbestemming is dit project zinloos.

Eerst herbestemmen, dan pas renoveren.

Nu de kerkengemeenschap de OLV Geboortekerk als ‘hoofdkerk’ heeft aangeduid zullen de andere kerken weinig of geen erediensten meer houden en zullen de deuren dicht blijven.

Indien voor sommige kerken geen herbestemming gevonden wordt moet men nagaan of afbraak niet de enig overblijvende optie is. Men moet de moed hebben om drastische ingrepen te overwegen en indien nodig uit te voeren.

De kerkgemeenschap van Glabbeek moet openstaan voor grondige verandering en de realiteit aanvaarden dat de huidige geldstromen vanuit de gemeente en Vlaanderen noodgedwongen zullen afnemen.

Mensen met gezond verstand doen water in hun wijn.

Bekijk hier het volledige dossier: "Kerkenproblematiek"